Bakschik Martirosian

Drentse onderneming
Bakschik Martirosian wint met BMTEC de ‘Drentse Startup 2017’.

Bakschik Martirosian winnaar ‘Drentse Startup’ van het jaar 2017

Drentse ondernemer Bakschik Martirosian won mijn zijn startup BMTEC de ‘Drentse Startup’ van het jaar 2017. De winnaar werd bekendgemaakt tijdens de finale van de Young Business Award in het Atlas Theater in Emmen. BMTEC won de spannende strijd van Waste Wise, een bedrijf dat een nieuwe manier ontwikkelde voor het scheiden van afval. De twee starters kwamen uit een groep van 41 aanmeldingen voor de Drentse ondernemersprijs. Daarbij gaat het om bedrijven die maximaal vijf jaar geleden zijn gestart. BMTEC gaat er vandoor met een prijs van 2.500 euro. BMTEC is een bedrijf van Bakschik Martirosian.

Twee Miljoen halffabricaten voor de maakindustrie

BMTEC produceert jaarlijks twee miljoen kunststof onderdelen en halffabricaten voor de maakindustrie. BMTEC werkt voor bedrijven als Honeywell en ook VDL. Beide gevestigd in Emmen. “De verkiezing heeft er voor gezorgd dat ik bekend werd bij deze klanten. En het levert je extra aandacht op.”Na het winnen begint het werk.” Het bedrijf zegt concurrerend te zijn met producten die in China worden gemaakt. BMTEC heeft inmiddels vier mensen in dienst.

Knokken voor onafhankelijkheid

Zijn ouders waren Armeniërs in Azerbeidzjan, tot ze daar niet meer veilig waren. Via Rusland kwamen ze in etappes met de hele familie naar Stadskanaal. Tot drie jaar geleden was Martirosian een uitgeprocedeerde asielzoeker zonder recht op onderwijs. Maar hij was ook leergierig en streetwise en liep toch mee in het onderwijs. Hij belandde in 2013 op de Stenden Hogeschool in Emmen waar hij werktuigbouw ging studeren. Daar maakte hij voor het eerst kennis met een lasersnijmachine. „Dat ding was om mee te knutselen, maar ik zag meteen dat er geld mee te verdienen was.”

Hij kocht er één, plaatste die op zijn slaapkamer en maakte een gat in het plafond voor de afzuiging. Het apparaat kocht hij bij Trotec in Haaksbergen. Het geld leende hij van familie en kennissen, maar de verworven 10.000 euro was niet toereikend. Trotec vond de bruisende Armeniër wel iets hebben en kwam met hem overeen dat hij maandelijks 600 euro van zijn verdiensten zou gebruiken om het gat van 6000 euro af te lossen.

„Ik begon zonder businessplan, met alleen een idee. Het liep niet. Ik kwam overal naar werk informeren, maar ik begon net waardoor niemand vertrouwen in me had. Ik heb toen eerst een paar stappen teruggezet en ben onder andere aan het werk gegaan bij SCA in Hoogezand. Ik moest die 600 per maand betalen en daar verdiende ik het geld voor de aflossing. Daarna begon het langzaam te lopen.”

De Noorderlingen

Zijn vader heeft een auto bedrijf en door wat te schuiven met de autobanden vond Martirosian een plekje voor hemzelf in de garage. „Ik leerde daar waar ik goed in ben en leerde ook dat ik geen goede verkoper ben. Ik zorgde er wel voor dat ik een persoonlijke band opbouwde waardoor men mij werk gunde. Niet elke klant vond het leuk om door de garage heen te moeten om bij mij te komen. Maar Gallagher Europe vond het fantastisch en gaf me een maandelijkse klus. Ik kon toen wel huilen van blijdschap.”

Je ziet anderen steeds vooruit gaan. Zij een auto, ik niet

Het ging beter en beter met BMTEC. School kwam steeds meer op het tweede plan, maar Stenden begon na aanvankelijk aarzeling met hem mee te denken. Er wordt op dit moment gekeken naar een mogelijkheid om Martirosian in zijn eigen bedrijf te laten afstuderen.„ Daar ben ik heel blij mee.”

Opleiding is belangrijk, zo weet Martirosian. „Hoe verder ik met m’n bedrijf kom, des te dommer voel ik mij. Ik ben er nog lang niet, ik moet nog veel leren.” Via De Noorderlingen – een programma voor ambitieuze en ondernemende studenten uit Noord-Nederland bij de Hanzehogeschool in Groningen – volgde hij inmiddels een minor waarbij hij zes maanden lang intensief aan het eigen bedrijf werkte én aan persoonlijke groei. Aan het eind van het traject moesten een paar bedrijven pitchen en Martirosian won die wedstrijd. Hij kreeg daarmee ook twee businesseats bij FC Groningen. „Ik ga er trouw heen. Ik vind ook dat ik er wat uit moet halen. Lukt me dat niet, heb ik een slechte dag. Serieus.”

Een verblijfsvergunning die alles veranderde

Hij voelt de behoefte even terug te blikken. Hij moest namelijk elf jaar wachten op een verblijfsvergunning en in die tijd maar wat zien te maken van zijn leven. Martirosian noemt zich een illegaal als hij op die tijd terugblikt. „Je weet voor jezelf: mooier dan dit wordt het niet: geen werk, geen rijbewijs en ik had gelukkig wel de school. Dat was een moeilijke tijd, ik wilde van alles. Heel lastig. Je ziet anderen steeds vooruit gaan. Zij een auto, ik niet. Het was deprimerend. Je groeit op met de normen en waarden van hier, maar je kunt niet hetzelfde als een ander.”

Halverwege zijn eerste jaar op Stenden kreeg hij een verblijfsvergunning. Even later stond hij al ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. „Ik heb daarna veel kunnen inhalen.” Martirosian onderneemt anders dan de Nederlander. Hij is gedrevener. „Ja, maar dat kun je niemand kwalijk nemen. Je moet niet maar anderen wijzen. Je bent zelf verantwoordelijk voor wat je overkomt. Er wordt wel eens gezegd dat iemand altijd geluk heeft, maar daar geloof ik niet in. Het verschil zit dan in slimmer en harder werken. Ik werk hard en efficiënt. Ik werk per dag snel tien tot twaalf uur. Dat moet ook, want ik ben alleen. En aangezien de hoeveelheid werk toeneemt, wordt het steeds later. Ik moet leveren aan mijn klanten en dus moet ik door. Soms eet ik hier op het werk. Dan brengt mijn vrouw het eten en eten we gezamenlijk.” Zijn vrouw studeert rechten aan de Rijksuniversititeit Groningen.

Ik ben nooit slachtoffer, ik doe nooit aan zelfbeklag. Je moet wel in jezelf blijven geloven

BMTEC telt inmiddels een serie gerenommeerde klanten, zoals Stevens Engineering, Athom en Gallagher. Martirosian staat op het punt met een multinational een contract te tekenen voor het leveren van 2 miljoen onderdelen per jaar. En dan kan hij zijn eerste werknemer aannemen. Martirosian: „Sommige bedrijven had ik nooit verwacht als klant te krijgen. Ik ben wel eerlijk. Als ik wat beloof, maak ik het waar. Want met vertrouwen begint alles.”

‘Het bedrijf zit constant in mijn hoofd’

„Ja, ik ben iemand die altijd doorgaat. Je verliest als je opgeeft, dan is het afgelopen. Ik heb ook best eens getwijfeld over mijn keuzes. Ik ben blijven doorzetten, je vindt altijd wel weer een oplossing. Ik ben nooit slachtoffer, ik doe nooit aan zelfbeklag. Je moet wel in jezelf blijven geloven. Mijn hoofd is wel constant bezig met het bedrijf. Altijd. Ik luister soms niet eens. Anderen vinden dat best wel eens vervelend. Of ik dat ook vervelend vind? Ach, ik kan het toch niet loslaten.”

Een paar maanden geleden ging hij er even twee dagen tussenuit naar Scheveningen. Samen met zijn vrouw. Ze waren al zo lang niet meer vrij geweest. Hij heeft het geweten, het ene na het andere telefoontje was er. „Ja, ik neem altijd de telefoon op. Het heeft me ook wat opgeleverd. Maar een volgende keer moet ik dat wel beter regelen. Ik was nog nooit weggeweest, ik ben er altijd. Ik weet nu dat je het op tijd aan iedereen moet meedelen en dat je het in je mail kunt zetten.”